W dniach 11-30 listopada w Nowym Jorku rozgrywany będzie mecz o tytuł indywidualnego mistrza świata w szachach. Obrońca tytułu, 25-letni Norweg Magnus Carlsen, zmierzy się z pretendentem, kilka miesięcy starszym Siergiejem Karjakinem, który reprezentuje barwy Rosji. Zachęcamy do śledzenia relacji na naszej stronie internetowej!
Strona ChessBrains (równoległa relacja)
Transmisja partii na portalu ChessBomb
Dogrywki (w szachach szybkich): Carlsen – Karjakin 3-1
Magnus Carlsen obroni tytuł mistrza świata. Dogrywki przyniosły wreszcie długo wyczekiwane emocje. W każdej z czterech partii toczyła się ostra walka. W pierwszym pojedynku Norweg, grający czarnymi bierkami, szybko wyciszył agresywne zapędy reprezentanta Rosji, doprowadzając do remisowej końcówki:
Partie numer 2-3 miały dość jednostronny przebieg. Karjakin nie pokazał nic, co mogłoby dać mu nadzieję na szachową koronę. Najpierw bronił przegranej końcówki (K+W+3p – K+2G+3p), w której Carlsen nie poradził sobie ostatecznie z realizacją przewagi, a następnie białymi uzyskał od razu pasywną pozycję. Obrońca tytułu słusznie poświęcił pionka, dzięki czemu miał zdecydowanie aktywniejsze figury. Karjakin w niedoczasie popełnił znaczący błąd, po którym musiał skapitulować.
Ostatnia partia to szaleńcze ataki Karjakina, który jednakże niczym bokser wagi lekkiej nie był w stanie zrobić krzywdy „ciężkiemu” Carlsenowi. Skończyło się poważnym nokautem – obrońca tytułu w ostatnim ruchu poświęcił hetmana, po czym nastąpiłby nieuchronny mat. Gratulacje dla Magnusa Carlsena i dla całej Norwegii! Zapraszamy także do zapoznania się z naszą relacją i analizą partii, które ukażą się w kolejnym numerze czasopisma „Mat”!
XII partia: Carlsen – Karjakin 0,5 – 0,5 (stan meczu 6-6; zadecyduje dogrywka)
Niestety, ostatnia partia zasadniczego 12-rundowego meczu nie przyniosła żadnych emocji. Trwała ledwie trzydzieści kilka minut i 30 ruchów – najmniej ze wszystkich. Używając paraleli z terminologii piłkarskiej, można by ją zrelacjonować w następujący (choć nieco złośliwy) sposób: Spotkanie zakończyło się wynikiem bezbramkowym, nie oddano żadnych celnych strzałów, zawodnicy z rzadka tylko przekraczali własną połowę, sędzia – widząc znużenie publiczności – zarządził zakończenie meczu po pierwszej połowie. Widzowie zarządzali zwrotu pieniędzy za bilety. Piłkarze zeszli do szatni i oczekiwać teraz będą na dodatkowe starcie, które wyłoni zwycięzcę – mistrza świata…
Cóż, mecz nie zachwycał. Jeśli tak ma wyglądać gra Carlsena, który białymi nie próbuje w żaden sposób zawalczyć o zakończenie rywalizacji w zasadniczym trybie, to może rzeczywiście lepiej, by tytuł dzierżył ktoś inny; nawet nie najsilniejszy obecnie zawodnik. Ostatnią szansę na przywrócenie sympatii kibiców obaj rywale będą mieli w środę. W dogrywkach wszystko jest możliwe. Nie opłaca się już kalkulować, tylko trzeba walczyć o sławę, splendor i pieniądze – a także – o miejsce w historii!
Magnus Carlsen – Siergiej Karjakin [C67]
1.e4 e5 2.Sf3 Sc6 3.Gb5 Sf6 4.0–0 Sxe4 5.We1 Sd6 6.Sxe5 Ge7 7.Gf1 Sxe5 8.Wxe5 0–0 9.d4 Gf6
10.We1
Jedyny ciekawy moment, ale wcale nie do końca z szachowego punktu widzenia. W 3. partii, którą aż do teraz powtarzano, Carlsen zagrał 10.We2, po czym 11.We1. W związku z tym niektórzy kibice żartowali, że Norweg powinien kontynuować: 10.We3, 11.We2 i 12.We1…
10…We8 11.Gf4 Wxe1 12.Hxe1 Se8 13.c3 d5 14.Gd3 g6 15.Sa3 c6 16.Sc2 Sg7 17.Hd2 Gf5 18.Gxf5 Sxf5 19.Se3 Sxe3 20.Hxe3 He7 21.Hxe7 Gxe7
Partia jest praktycznie zakończona. Żaden zawodnik z klubu 2700+ nie byłby w stanie przegrać w normalnych warunkach takiej pozycji. Mistrza świata usprawiedliwia jedynie fakt, iż prawdopodobnie bezgranicznie wierzy on w swoją siłę w szachach szybkich i dlatego nie chciał ryzykować w tej akurat partii. Z drugiej strony, co z prestiżem gry królewskiej – czy to już tylko sport? A gdzie piękno gry?!
22.We1 Gf8 23.Kf1 f6 24.g4 Kf7 25.h3 We8 26.Wxe8 Kxe8 27.Ke2 Kd7 28.Kd3 Ke6
Wymieniły się wieże, króle podeszły do środka i teraz już śmiało można podpisywać blankiety.
29.a4 a6 30.f3 Ge7 0,5-0,5.
Obejrzyj partię na portalu ChessBomb
XI partia: Karjakin – Carlsen 0,5 – 0,5 (stan meczu: 5,5 – 5,5)
11. partia meczu zakończyła się remisem. Konkurenci powymieniali w debiucie figury, po czym przeszli do końcówki ciężkofigurowej, w której jednak żaden z nich się nie pomylił. Oznacza to, że o tytule mistrza świata zadecyduje jutrzejsza partia lub… dogrywki.
Siergiej Karjakin – Magnus Carlsen [C84]
1.e4 e5 2.Sf3 Sc6 3.Gb5
Kolejny raz zawodnicy grają partię hiszpańską.
3…a6 4.Ga4 Sf6 5.0–0 Ge7
W 9. partii Carlsen wybrał 5…b5 i 6…Gc5.
6.d3 b5 7.Gb3 d6 8.a3 0–0 9.Sc3
Do tego posunięcia powtórzyła się partia 2., w której jednak Norweg zdecydował się na kontynuację 9…Sa5.
9…Ge6 10.Sd5 Sd4
Następuje teraz seria wymian.
11.Sxd4 exd4 12.Sxf6+ Gxf6 13.Gxe6 fxe6 14.f4 c5 15.Hg4 Hd7 16.f5 Wae8 17.Gd2 c4!
Ciekawy atak pionkiem „c” na strukturę pionkową białych na skrzydle hetmańskim.
18.h3 c3 19.bxc3
19…d5!
Silne kontruderzenie w centrum.
20.Gg5 Gxg5 21.Hxg5 dxe4 22.fxe6 Wxf1+ 23.Wxf1 Hxe6 24.cxd4 e3
Czarnym udało się uzyskać wolnego pionka na linii „e”. Białe mają dodatkowo osłabioną strukturę pionkową na skrzydle hetmańskim, ale za to jednak piona więcej. Pozycja jest zupełnie równa.
25.We1 h6 26.Hh5 e2 27.Hf3 a5 28.c3 Ha2 29.Hc6 We6 30.Hc8+ Kh7 31.c4 Hd2 32.Hxe6 Hxe1+ 33.Kh2 Hf2 34.He4+ 0,5-0,5.
Obejrzyj partię na portalu ChessBomb
X partia Carlsen – Karjakin: 1 – 0 (stan meczu 5 – 5)
Mistrz świata wreszcie wygrywa i wyrównuje stan meczu! W kolejnej manewrowej końcówce Carlsen tym razem wykorzystał plusy swojej pozycji i pokonał Rosjanina. Ponownie grano obronę berlińską w partii hiszpańskiej – chyba najpopularniejszy obecnie debiut w światowej czołówce. Norweg jednak wybrał ruch pionem na d3 w 4. posunięciu, a nie 4.0-0, jak w trzeciej partii. Poniżej analiza tej potyczki.
Magnus Carlsen – Siergiej Karjakin [C78]
1.e4 e5 2.Sf3 Sc6 3.Gb5 Sf6 4.d3 Gc5 5.c3 0–0 6.Gg5 h6 7.Gh4
7…Ge7!?
Mała niespodzianka. Szachy to jednak nie taka prosta gra! Ogólna zasada mówi, żeby nie wykonywać w debiucie dwóch (lub więcej) ruchów tą samą figurą. Tymczasem goniec, który w 4. ruchu zagrał na c5, wraca na e7. Ma to oczywiście swoje logiczne uzasadnienie za sprawą ostatnich posunięć przeciwnika. Carlsen uniknął bowiem na razie walki pionami o pole d4 i wybrał także kontynuację Gg5-h4 z nieprzyjemnym związaniem.
Na myśl przychodzi 3. partia, w której Carlsen zagrał najpierw w debiucie We2, by po chwili cofnąć ją na e1… (ze szczegółową analizą tej ciekawej rozgrywki – autorstwa arcymistrza Jacka Tomczaka – będziecie się mogli Państwo zapoznać w kolejnym numerze czasopisma „Mat”).
8.0–0 d6 9.Sbd2 Sh5 10.Gxe7 Hxe7 11.Sc4 Sf4 12.Se3 Hf6 13.g3 Sh3+ 14.Kh1 Se7 15.Gc4 c6 16.Gb3 Sg6 17.He2 a5 18.a4 Ge6 19.Gxe6 fxe6 20.Sd2
20…d5?!
Silniki komputerowe wskazują, że lepsze było 20…Sxf2+ 21.Kg1 (21.Kg2 Sh4+! 22.Kg1 (ale nie 22.gxh4? Hg6+) 22…Sh3+ 23.Kh1 Sf2+ 24.Kg1 z remisem) 21…Sh3+ 22.Kg2 Sgf4+ 23.gxf4 Sxf4+ 24.Wxf4 exf4.
21.Hh5
Dokładniejsze 21.f3.
21…Sg5
Znów lepsze było Sxf2+, np.: 21…Sxf2+ 22.Kg2 Hf7 i jeśli 23.Sg4?? (23.Kg1 Hf6 24.Sg4?! Hg5! 25.Hxg5 Sh3+! 26.Kg2 Sxg5), to 23…Sf4+ ze zdobyciem hetmana.
22.h4 Sf3 23.Sxf3 Hxf3+ 24.Hxf3 Wxf3 25.Kg2 Wf7 26.Wfe1 h5 27.Sf1 Kf8 28.Sd2 Ke7 29.We2 Kd6 30.Sf3 Waf8 31.Sg5 We7
W tej manewrowej końcówce nie było wcale łatwo przebić się przez obronę Karjakina.
32.Wae1 Wfe8 33.Sf3 Sh8 34.d4 exd4 35.Sxd4 g6 36.We3 Sf7 37.e5+ Kd7 38.Wf3 Sh6 39.Wf6 Wg7 40.b4 axb4 41.cxb4 Sg8 42.Wf3 Sh6 43.a5 Sf5 44.Sb3 Kc7 45.Sc5 Kb8 46.Wb1 Ka7 47.Wd3 Wc7 48.Wa3 Sd4 49.Wd1 Sf5 50.Kh3 Sh6 51.f3 Wf7 52.Wd4 Sf5 53.Wd2 Wh7 54.Wb3 Wee7 55.Wdd3 Wh8 56.Wb1 Whh7
57.b5!
Carlsen wreszcie dochodzi do ruchu b5, po czym otwierają się nowe możliwości ataku osłabionej pozycji czarnego króla i słabych pionków b7 i e6. Partia jest już praktycznie wygrana.
57…cxb5 58.Wxb5 d4 59.Wb6 Wc7 60.Sxe6 Wc3 61.Sf4 Whc7 62.Sd5 Wxd3 63.Sxc7 Kb8 64.Sb5 Kc8 65.Wxg6 Wxf3 66.Kg2 Wb3 67.Sd6+ Sxd6 68.Wxd6 We3 69.e6 Kc7 70.Wxd4 Wxe6 71.Wd5 Wh6 72.Kf3 Kb8 73.Kf4 Ka7 74.Kg5 Wh8 75.Kf6 1–0.
Obejrzyj partię na portalu ChessBomb
IX partia: Karjakin – Carlsen 0,5 – 0,5 (stan meczu: 5 – 4)
Po ostatniej porażce mistrz świata znalazł się w trudnej sytuacji, zwłaszcza z psychologicznego punktu widzenia. Pod wpływem impulsu opuścił nawet konferencję prasową, która odbywała się po przegranej przez niego 8 partii, co było szeroko komentowane w mediach społecznościowych. Dodatkowo przypadł mu tym razem w udziale czarny kolor. Z debiutu Carlsen wyszedł nie najgorzej, gdyż miał wprawdzie pionka mniej i skoczka z gońcem przeciwko parze gońców, ale minusem pozycji Karjakina była z kolei popsuta struktura pionkowa i trochę bardziej odsłonięta pozycja króla. Kilka niedokładności mistrza świata tuż przed kontrolą czasu i ciekawe poświęcenie figury przez Rosjanina postawiły na szali losy tego pojedynku i w zasadzie całego meczu, bo ciężko sobie wyobrazić, by Norweg zdołał wygrać przynajmniej 2 z 3 ostatnich partii, skoro nie udało mu się to w 10 poprzednich pojedynkach. Tym razem szczęście uśmiechnęło się jednak do obrońcy tytułu i to pretendent nie docisnął rywala. Poniżej analiza partii.
Siergiej Karjakin – Magnus Carlsen (fot. ChessBrains.pl)
Siergiej Karjakin – Magnus Carlsen [C78]
1.e4 e5 2.Sf3 Sc6 3.Gb5
Ponownie w tym meczu wybór padł na partię hiszpańską.
3…a6 4.Ga4 Sf6 5.0–0 b5 6.Gb3 Gc5 7.a4 Wb8 8.c3 d6 9.d4 Gb6 10.axb5 axb5 11.Sa3 0–0 12.Sxb5 Gg4 13.Gc2 exd4 14.Sbxd4 Sxd4 15.cxd4 Gxf3 16.gxf3 Sh5 17.Kh1 Hf6 18.Ge3 c5!?
W przeszłości grywano także 18…Sf4 lub 18…Wa8, jak Adams w 2008 r., właśnie przeciwko Karjakinowi.
19.e5 He6 20.exd6 c4 21.b3 cxb3!
Na Olimpiadzie w Tromso w 2014 r. Kasimdżanow zagrał w tym miejscu przeciwko Nakamurze 21…c3, jednak w partii tej musiał uznać wyższość Amerykanina.
22.Gxb3 Hxd6 23.Wa6 Wfd8 24.Wg1 Hd7 25.Wg4 Sf6 26.Wh4 Hb5 27.Wa1 g6 28.Wb1 Hd7 29.Hd3 Sd5 30.Wg1 Gc7 31.Gg5 We8 32.Hc4 Wb5 33.Hc2 Wa8 34.Gc4!
Karjakin nie decyduje się na remisowy wariant po 34.Ga4 z dalszym 34…Wxa4 35.Hxa4 Hf5 36.Hxb5 Hxf3 i wiecznym szachem po polach f3 i d1.
34…Wba5 35.Gd2 Wa4 36.Hd3 Wa1 37.Wxa1 Wxa1+ 38.Kg2 Se7
39.Gxf7+!?
Efektowne uderzenie pretendenta, choć do wygranej jest jeszcze daleko. Prawdopodobnie jeszcze lepsze było: 39.Hb3! Sf5 40.Gxf7+ i nie można bić gońca 40…Hxf7 41.Hxf7+ Kxf7 42.Wxh7+ Ke6 (42…Sg7 43.Gh6) 43.Wxc7 +-.
39…Kxf7 40.Hc4+ Kg7 41.d5!
Otwiera diagonalę a1–h8; grozi podwójne uderzenie po Gc3+.
41…Sf5 42.Gc3+ Kf8 43.Gxa1 Sxh4+ 44.Hxh4 Hxd5
Karjakin został z pionkiem więcej, jednakże zrealizować przewagę będzie mu niezmiernie trudno.
45.Hf6+ Hf7 46.Hd4 Ke8 47.He4+ He7
Chyba dokładniejsze było zejście królem.
48.Hd5
Karjakin nie korzysta z okazji do wyprostowania pionków, z przejściem do gońcówki (po 48.Gf6). Być może uważał, że w końcówce z hetmanami będzie miał większe szanse na odniesienie zwycięstwa. Teraz Carlsen ustawia twierdzę nie do przejścia.
48…Gd8 49.Kf1 Hf7 50.He4+ He7 51.Ge5 He6 52.Kg2 Ge7 53.Ha8+ Kf7 54.Hh8 h5 55.Hg7+ Ke8 56.Gf4 Hf7 57.Hh8+ Hf8 58.Hd4 Hf5 59.Hc4 Kd7 60.Gd2 He6 61.Ha4+ Hc6 62.Ha7+ Hc7
Skoro białe nie chciały wymiany hetmanów z naprawieniem struktury pionkowej, to tym bardziej nie będą jej chciały bez żadnej rekompensaty.
63.Ha2 Hd6 64.Ge3 He6 65.Ha7+ Ke8 66.Gc5 Gd8 67.h3 Hd5 68.Ge3 Ge7 69.Hb8+ Kf7 70.Hh8 He6 71.Gf4 Hf6 72.Hb8 He6 73.Hb7 Kg8 74.Hb5 Gf6 0,5-0,5.
Obejrzyj partię na portalu ChessBomb
VIII partia: Carlsen – Karjakin 0-1!!
Ósma partia przyniosła wreszcie rozstrzygnięcie. Sprawdziło się stare porzekadło, że niewykorzystane sytuacje się mszczą. Carlsen miał olbrzymie szanse na objęcie prowadzenia w 3. i 4. partii, jednak nie dał rady przełamać silnie broniącego się reprezentanta Rosji. Kolejne pojedynki to remisy – raczej bez historii. W rundach 6. i 7. Karjakin dysponował białym kolorem, a jednak nie udało mu się nic specjalnego uzyskać. Dopiero w dzisiejszej partii nastąpił przełom, ale stało się to raczej za sprawą „przeginającego” Carlsena niż wybitnej gry Karjakina. Poniżej analiza pojedynku.
Magnus Carlsen – Siergiej Karjakin [D05]
1.d4 Sf6 2.Sf3 d5 3.e3 e6 4.Gd3 c5 5.b3 Ge7 6.0–0 0–0 7.Gb2 b6 8.dxc5 Gxc5 9.Sbd2 Gb7 10.He2 Sbd7 11.c4 dxc4 12.Sxc4 He7 13.a3 a5 14.Sd4 Wfd8 15.Wfd1 Wac8 16.Wac1 Sf8 17.He1 Sg6 18.Gf1 Sg4 19.Sb5 Gc6 20.a4 Gd5 21.Gd4 Gxc4 22.Wxc4 Gxd4 23.Wdxd4 Wxc4
24.bxc4?!
Można było spokojnie zbić piona gońcem lub wieżą. Teraz osłabieniu uległa struktura pionkowa białych na skrzydle hetmańskim. Carlsen starał się nieco skrzywić pozycję, żeby poszukać szans w komplikacjach, ale jego pion z a4 stanie się za jakiś czas łakomym kąskiem dla Karjakina.
24…Sf6 25.Hd2 Wb8 26.g3 Se5 27.Gg2 h6 28.f4 Sed7 29.Sa7 Ha3 30.Sc6 Wf8 31.h3 Sc5 32.Kh2 Sxa4
I stało się. Pion z linii „a” padł. Jednakże białe rekompensują w tym momencie stratę aktywnością figur.
33.Wd8 g6 34.Hd4 Kg7 35.c5?
Chyba pierwszy tak poważny błąd mistrza świata w tym meczu. Na jego usprawiedliwienie przemawia jednak fakt, iż obaj rywale znajdowali się już w niedoczasie.
35…Wxd8 36.Sxd8 Sxc5 37.Hd6 Hd3?
Czarne odpłaciły tym samym i podstawiły uderzenie taktyczne. Drodzy Czytelnicy (a w zasadzie Internauci), zadanie dla Was – zagrajcie jak mistrz świata!
38.Sxe6+!!
Piękny strzał, po którym białe wracają do gry! Nie można oczywiście zbić skoczkiem, ponieważ broni on niefrasobliwie postawionego na d3 hetmana (efekt poprzedniego posunięcia czarnych).
38…fxe6 39.He7+ Kg8 40.Hxf6 a4 41.e4 Hd7 42.Hxg6+ Hg7 43.He8+ Hf8 44.Hc6
Carlsen podejmuje rękawicę. Mógł powtarzać ruchy, ale chyba był on sfrustrowany poprzednimi remisami i tym, że tak naprawdę mógł już prowadzić w meczu.
44…Hd8 45.f5 a3 46.fxe6 Kg7 47.e7?!
Lepsze Hb4 i białe zachowywały szanse na wygraną, a już na pewno na remis.
47…Hxe7 48.Hxb6 Sd3 49.Ha5 Hc5 50.Ha6 Se5
Kolejne dwa posunięcia okazały się brzemienne w skutkach dla Norwega.
51.He6? h5! 52.h4??
52…a2! Carlsen po raz pierwszy w tym meczu musiał się uznać za pokonanego. Na 53.Hxa2 następowało 53…Sg4+ 54.Kh3 Hg1! 55.Hb2+ (pole a7 było bronione przez czarnego hetmana) 55…Kg6! z wygraną (0-1). Porażka Carlsena zapowiada teraz ciekawą walkę w ostatnich 4 rundach (chyba, że decydować będą dogrywki!?).
Obejrzyj partię na portalu ChessBomb
Fotografie z ChessBrains.pl
Administratorzy strony ChessBrains.pl udostępnili nam nowe fotografie z 7. i trwającej właśnie 8. rundy meczu – dziękujemy! Poniżej zamieszczamy kilka z nich.
VII partia: Karjakin – Carlsen 0,5 – 0,5
W siódmej partii Karjakin ponownie grał białymi. Pretendent wybrał w pierwszym posunięciu otwarcie pionkiem hetmańskim, Carlsen zaś zdecydował się na obronę słowiańską. Obaj zawodnicy kontrolowali przebieg pojedynku. Po kilku wymianach po raz kolejny w tym meczu powstała końcówka z różnopolowymi gońcami i Karjakin, pomimo pionka więcej, przyjął propozycje remisu, nie próbując nawet powalczyć o coś więcej. Nie miał wszak ku temu większych podstaw.
Siergiej Karjakin – Magnus Carlsen [D10]
1.d4 d5 2.c4 c6 3.Sc3 Sf6 4.e3 a6 5.Gd3 dxc4 6.Gxc4 e6 7.Sf3 c5 8.0–0 b5 9.Ge2 Gb7 10.dxc5 Sc6 11.Sd2 Gxc5 12.Sde4 Sxe4 13.Sxe4 Ge7 14.b3 Sb4 15.Gf3 0–0 16.Ga3
16…Wc8?!
Nieco zastanawiający wybór mistrza świata. Carlsen chyba nie miał ochoty na ostrzejszą walkę, np. po 16…Gd5.
17.Sf6+ Gxf6 18.Gxb7 Gxa1 19.Gxb4
19…Gf6
Norweg idzie na końcówkę bez pionka, ale z różnopolowymi gońcami.
20.Gxf8 Hxd1 21.Wxd1 Wxf8 22.Gxa6 b4 23.Wc1 g6 24.Wc2 Wa8 25.Gd3 Wd8 26.Ge2 Kf8
W tej sytuacji nie można już wiele zdziałać. Po kilku następnych ruchach Karjakin zgodził się na remis.
27.Kf1 Wa8 28.Gc4 Wc8 29.Ke2 Ke7 30.f4 h6 31.Kf3 Wc7 32.g4 g5 33.Ke4 Wc8 0,5-0,5.
Obejrzyj partię na portalu ChessBomb
VI partia: Karjakin – Carlsen 0,5 – 0,5
Bez fajerwerków obyło się w VI partii. Do 9. ruchu powtórzono partię z czwartej rundy. Tym razem Carlsen zagrał jednak 9…d5 (a nie 9…d6). W niniejszym wariancie czarne poświęcają pionka, uzyskując w zamian inicjatywę (m.in. parę gońców w otwartej pozycji). I rzeczywiście: mistrz świata szybko wyrównał, a partia ponownie zeszła na remisowe tory. Po kilku wymianach powstała końcówka z hetmanami i (znowu!) różnopolowymi gońcami. A takie – jak wiemy – wygrać niezmiernie trudno, zwłaszcza gdy króle pozostają w bezpiecznym otoczeniu. Wciąż zatem czekamy na „ogień na szachownicy”.
Siergiej Karjakin – Magnus Carlsen [C84]
1.e4 e5 2.Sf3 Sc6 3.Gb5 a6 4.Ga4 Sf6 5.0–0 Ge7 6.We1 b5 7.Gb3 0–0 8.h3 Gb7 9.d3 d5
Pozycja po 9…d5. Ruch ten wydaje się nieco bardziej agresywny niż 9…d6.
10.exd5 Sxd5 11.Sxe5 Sd4 12.Sc3 Sb4 13.Gf4 Sxb3 14.axb3 c5 15.Se4 f6 16.Sf3 f5 17.Seg5 Gxg5 18.Sxg5 h6 19.Se6
Na mającym miejsce w ten weekend seminarium trenerskim w Biurze PZSzach arcymistrz Adrian Michalczyszyn powtarzał, za Dawidem Bronsteinem, że szachy to „gra podwójnego uderzenia”. Mamy tego naoczny dowód: białe właśnie wykonały widełki skoczkiem, jednak… spotkają je teraz „kontrwidełki” hetmana – na skoczka (lecz chwilowo jeszcze bronionego) i z groźbą mata!
19…Hd5! 20.f3 Wfe8 21.We5 Hd6 22.c3 Wxe6 23.Wxe6 Hxe6
Zginął wspominany już skoczek z e6.
24.cxb4 cxb4 25.Wc1 Wc8 26.Wxc8+ Hxc8
W tej pozycji niewiele już można zrobić. Ugodowe zakończenie determinuje bezpieczna pozycja króli. W tego typu końcówkach praktycznie tylko atak na króla lub wolne pionki dają jakieś szanse na wygraną. W tym wypadku nie ma ani jednego, ani drugiego (pion d3 nie ma szans na przejście choćby przez pole d5).
27.He1 Hd7 28.Kh2 a5 29.He3 Gd5 30.Hb6 Gxb3 31.Hxa5 Hxd3 32.Hxb4 Ge6 0,5-0,5.
Obejrzyj partię na portalu ChessBomb
V partia: Carlsen – Karjakin 0,5 – 0,5
Piąta partia meczu przyniosła… piąty remis. Carlsen wybrał tym razem, zamiast partii hiszpańskiej, partię włoską z oryginalną ideą ataku pionków na skrzydle hetmańskim: a4, c3 i b4. W 13. ruchu Karjakin dość niespodziewanie wykonał małą kombinację, poświęcając chwilowo skoczka na e4. Wydaje się, iż Carlsen niepotrzebnie wtedy zbił na f7, otwierając linię dla wieży i dając czarnym tymczasowo przewagę pary gońców. Po wymianie czarnego gońca za skoczka na c5 i jednej pary wież powstała końcówka, w której obaj zawodnicy dysponowali materiałem: H+W+G, jednak gońce były różnopolowe. Kilkanaście kolejnych ruchów nie przyniosło większej zmiany w ocenie pozycji, która oscylowała wokół równości. W tym czasie jednak Karjakin przetransportował swego króla na bezpieczną przystań na skrzydle hetmańskim, Carlsen zaś zagrał – wydawało się – nieco nonszalanckie g4, dając czarnym możliwość otworzenia linii „h” po h5. Inicjatywa po raz pierwszy w tym meczu przeszła wówczas na stronę pretendenta (choć na bardzo krótko), który jednak nie dał rady wykorzystać większej aktywności swoich figur.
Siergiej Karjakin – Magnus Carlsen [C54]
1.e4 e5 2.Sf3 Sc6 3.Gc4 Gc5 4.0–0 Sf6 5.d3 0–0 6.a4 d6 7.c3 a6 8.b4 Ga7 9.We1 Se7 10.Sbd2 Sg6 11.d4 c6 12.h3 exd4 13.cxd4 Sxe4
Można teraz było zagrać np.: 14.Sxe4 d5 15.Gg5 lub 15.Gd3.
14.Gxf7+ Wxf7 15.Sxe4 d5 16.Sc5 h6 17.Wa3 Gf5 18.Se5 Sxe5 19.dxe5 Hh4 20.Wf3 Gxc5 21.bxc5 We8 22.Wf4 He7 23.Hd4 Wef8 24.Wf3 Ge4 25.Wxf7 Hxf7
Pozycja jest raczej w stylu Carlsena. Mistrzowi świata nie udało się jednak nic uzyskać i to jego król znalazł się w dyskomfortowym ustawieniu.
26.f3 Gf5 27.Kh2 Ge6 28.We2 Hg6 29.Ge3 Wf7 30.Wf2 Hb1 31.Wb2 Hf5 32.a5 Kf8 33.Hc3 Ke8 34.Wb4 g5 35.Wb2 Kd8 36.Wf2 Kc8 37.Hd4 Hg6 38.g4 h5 39.Hd2 Wg7 40.Kg3 Wg8 41.Kg2 hxg4 42.hxg4 d4 43.Hxd4
43…Gd5
Minimalne szanse dawało na zwycięstwo: 43…Wh8.
44.e6 Hxe6 45.Kg3 He7 46.Wh2 Hf7 47.f4 gxf4+ 48.Hxf4 He7 49.Wh5 Wf8 50.Wh7 Wxf4 51.Wxe7 We4 0,5 – 0,5.
Obejrzyj partię na portalu ChessBomb
Sytuacja po 4 partiach i typy polskich arcymistrzów
Po czterech partiach meczu o mistrzostwo świata pomiędzy Magnusem Carlsenem i Siergiejem Karjakinem utrzymuje się remis. Pierwsze dwa pojedynki toczyły się bez większych emocji – gra już w fazie debiutu schodziła na remisowe tory i stan ten utrzymywał się aż do końcówki. Żaden z rywali nie miał szans, by przechylić szalę zwycięstwa na swoją korzyść. Partia numer 3 to już zasadnicza zmiana – zwłaszcza z punktu widzenia kibiców – którzy do późnych godzin nocnych mogli być świadkami zażartej walki championa globu o wyjście na prowadzenie w meczu (różnica czasu w Polsce powoduje, że tylko wytrwali obserwują w Internecie przebieg mistrzowskich potyczek do końca). Ostatecznie Karjakin – przy małej pomocy rywala – wybronił się na remis. Dyskusje wzbudził m.in. debiutowy ruch Carlsena – 10.We2 i następny We1, co na pierwszy rzut oka wydaje się stratą tempa. Mistrz świata żartował na konferencji prasowej, że wieża „wymsknęła” mu się na pole e2 i musiał ją później przestawić na e1! Karjakin zauważył jednak, iż grano już tak w przeszłości i jest to znana idea.
Wielu przepowiadało, że partia ta – a zwłaszcza jej pomyślne zakończenie – doda wiatru w skrzydła Rosjanina, który w kolejnym dniu dysponował białym (a więc ciut lepszym) kolorem. Nic bardziej mylnego. Gra wyglądała bardzo podobnie, tzn. Karjakin niemal gryzł szachownicę, by utrzymać się przy życiu, zaś Carlsen bił głową w mur, nie potrafiąc przebić swego oponenta.
Dzisiaj dzień przerwy. Jutro Carlsen, ponownie białymi, spróbuje wreszcie pokonać Karjakina. Na tym poziomie decydują wszak niuanse i także pretendent będzie miał swoje szanse. Decydują również aspekty psychologiczne. Na razie przewagę pod tym względem ma Carlsen, który posiada dodatni bilans swych pojedynków z Karjakinem, przewodzi liście rankingowej FIDE i był bardzo bliski wygranych w dwóch ostatnich partiach. Wygląda też na to, iż jest po prostu lepszy szachowo. Z drugiej strony frustracja z powodu niewykorzystanych szans może przyczynić się do podjęcia przez niego nieuzasadnionego ryzyka i popełnienia jakiegoś błędu, zaś Karjakin w takiej sytuacji – przyzwyczajony już do zaciętej obrony – wyjdzie w końcu z udaną kontrą. Jak będzie, zobaczymy już wkrótce. Jedno, czego możemy być pewni, to że reprezentant Rosji tanio skóry nie sprzeda i Norweg będzie się musiał sporo natrudzić, aby obronić swój tytuł. Przy odrobinie szczęścia Caissa może się też uśmiechnąć do Karjakina…
A oto, co powiedzieli czołowi szachiści w Polsce – Radosław Wojtaszek i Jacek Tomczak, a także trener kadry Polski mężczyzn Bartosz Soćko – o swych przedmeczowych typach:
Arcymistrz Bartosz Soćko (trener kadry Polski mężczyzn):
Faworytem oczywiście jest Carlsen. Wydaje się, że Karjakin nie ma zbyt wielu atutów, którymi mógłby pokonać mistrza świata, ale mam przeczucie, że to właśnie on wygra mecz. Na pewno przygotował się do tego najlepiej, jak to tylko możliwe. Jego motywacja jest tak ogromna, że zrekompensuje różnicę w sile gry.
W każdym razie szykuje się nam bardzo ciekawy mecz!
Arcymistrz Radosław Wojtaszek (aktualny mistrz Polski, najlepszy polski szachista; wypowiedź również dla Eurosportu):
Na pewno faworytem i to dużym jest Carlsen. Przemawia za nim przede wszystkim siła gry. Tak naprawdę obecnie nie ma zawodnika, który mógłby z nim z powodzeniem rywalizować na tak długim dystansie. Może on przegrać partię czy dwie, ale wygranie z nim meczu jest praktycznie niemożliwe. Jeśli tylko będzie w normalnej dyspozycji, pokona Karjakina, choć chcę zaznaczyć, że wynikać to będzie z siły obecnego mistrza świata, a nie ze słabości pretendenta. Karjakin zasłużenie wygrał turniej pretendentów i od dłuższego już czasu utrzymuje się w ścisłej czołówce światowej.
Arcymistrz Jacek Tomczak (ubiegłoroczny brązowy medalista IMP; komentarz po 3. rundzie):
Trzecia runda może mieć olbrzymi wpływ na dalszy przebieg meczu. Carlsen zagrał w swoim stylu, zapewne zgodnie z przedmeczowymi założeniami – spokojny debiut, przejście do manewrowej końcówki i powolne punktowanie Karjakina. Jednak, kiedy był już bardzo bliski sukcesu, nie udało mu się wygrać, co może mieć olbrzymie znaczenie psychologiczne. Sądzę, że Karjakin wbrew pozorom posiada teraz pewną inicjatywę meczową, ale wciąż nieco wyżej oceniam szanse Carlsena.
IV partia: Karjakin – Carlsen 0,5 – 0,5
Siergiej Karjakin na krawędzi! – tak można by było zatytułować dwie ostatnie partie meczu o mistrzostwo świata. Pretendent, tym razem białymi, niemal cudem uniknął porażki. Z debiutu zdecydowanie lepiej wyszedł Carlsen. W końcówce udało mu się zostać z parą gońców i wolnym podpartym pionkiem na f4. Pomimo tego Karjakin zdołał ustawić swoją twierdzę, której nie udało się Norwegowi przełamać.
Siergiej Karjakin – Magnus Carlsen [C88]
1.e4 e5 2.Sf3 Sc6 3.Gb5 a6 4.Ga4 Sf6 5.0–0 Ge7 6.We1 b5 7.Gb3 0–0 8.h3 Gb7 9.d3 d6 10.a3 Hd7 11.Sbd2 Wfe8 12.c3 Gf8 13.Sf1 h6 14.S3h2 d5 15.Hf3 Sa5 16.Ga2 dxe4 17.dxe4 Sc4 18.Gxh6 Hc6 19.Gxc4 bxc4 20.Ge3 Sxe4 21.Sg3 Sd6 22.Wad1 Wab8 23.Gc1 f6 24.Hxc6 Gxc6 25.Sg4 Wb5 26.f3 f5 27.Sf2 Ge7 28.f4 Gh4 29.fxe5 Gxg3 30.exd6 Wxe1+ 31.Wxe1 cxd6 32.Wd1 Kf7 33.Wd4 We5 34.Kf1 Wd5 35.Wxd5 Gxd5
Ta końcówka jest zdecydowanie lepsza dla czarnych. 90% takich pozycji Carlsen wygrywał bez trudu, ale teraz jego przeciwnikiem jest twardy Rosjanin…
36.Gg5 Kg6 37.h4 Kh5 38.Sh3 Gf7 39.Ge7 Gxh4 40.Gxd6 Gd8 41.Ke2 g5 42.Sf2 Kg6 43.g4 Gb6 44.Ge5 a5 45.Sd1 f4 46.Gd4 Gc7 47.Sf2 Ge6 48.Kf3 Gd5+ 49.Ke2 Gg2 50.Kd2 Kf7 51.Kc2 Gd5 52.Kd2 Gd8 53.Kc2 Ke6 54.Kd2 Kd7 55.Kc2 Kc6 56.Kd2 Kb5 57.Kc1 Ka4 58.Kc2 Gf7 59.Kc1 Gg6 60.Kd2 Kb3 61.Kc1 Gd3 62.Sh3 Ka2 63.Gc5 Ge2 64.Sf2 Gf3 65.Kc2 Gc6 66.Gd4 Gd7 67.Gc5 Gc7 68.Gd4 Ge6 69.Gc5 f3
Widząc swą niemoc, Carlsen decyduje się wreszcie pchnąć pionka i wymienić czarnopolowe gońce, ale na niewiele się to zda.
70.Ge3 Gd7 71.Kc1 Gc8 72.Kc2 Gd7 73.Kc1 Gf4 74.Gxf4 gxf4 75.Kc2 Ge6 76.Kc1 Gc8 77.Kc2 Ge6 78.Kc1 Kb3 79.Kb1 Ka4 80.Kc2 Kb5 81.Kd2 Kc6 82.Ke1 Kd5 83.Kf1 Ke5 84.Kg1 Kf6 85.Se4+ Kg6 86.Kf2 Gxg4
Czarne przeszły królem na skrzydło królewskie i zdobyły nawet pionka, jednak partia jest już remisowa. Remis także w meczu: 2-2.
87.Sd2 Ge6 88.Kxf3 Kf5 89.a4 Gd5+ 90.Kf2 Kg4 91.Sf1 Kg5 92.Sd2 Kf5 93.Ke2 Kg4 94.Kf2 0,5 – 0,5.
Obejrzyj partię na portalu ChessBomb
III partia: Carlsen – Karjakin 0,5 – 0,5
Trzecia partia przyniosła wreszcie spodziewane emocje, choć wydawało się, że – podobnie jak pierwsze dwie rozgrywki – przejdzie bez większego echa. Carlsen tym razem rozpoczął ruchem 1.e4, zaś Karjakin wybrał oklepaną już mocno obronę berlińską w partii hiszpańskiej. Powymieniały się hetmany, wieże, lekkie figury i stanęła tematyczna już końcówka w tym meczu: wieża + skoczek (Carlsen) – wieża + goniec (Karjakin). W tym momencie do głosu zaczęła dochodzić technika Carlsena i… niedoczas Karjakina, w którym popełnił kilka niedokładności. Zresztą zobaczcie Państwo sami!
Magnus Carlsen – Siergiej Karjakin [C67]
1.e4 e5 2.Sf3 Sc6 3.Gb5 Sf6 4.0–0 Sxe4 5.We1 Sd6 6.Sxe5 Ge7 7.Gf1 Sxe5 8.Wxe5 0–0 9.d4 Gf6 10.We2 b6 11.We1 We8 12.Gf4 Wxe1 13.Hxe1 He7 14.Sc3 Gb7 15.Hxe7 Gxe7 16.a4 a6 17.g3 g5 18.Gxd6 Gxd6 19.Gg2 Gxg2 20.Kxg2 f5 21.Sd5 Kf7 22.Se3 Kf6 23.Sc4 Gf8 24.We1 Wd8 25.f4 gxf4 26.gxf4 b5 27.axb5 axb5 28.Se3 c6 29.Kf3 Wa8 30.Wg1 Wa2 31.b3 c5?!
32.Wg8!
Jedyny ruch, po którym można walczyć o zwycięstwo. Chodzi o odciągnięcie czarnego króla od pola f5, które atakuje skoczek. Dzięki temu można będzie wrócić wieżą na g2 (nie g1), nie obawiając się bicia czarnych cxd4.
32…Kf7 33.Wg2! cxd4 34.Sxf5 d3
Karjakin, widząc że sprawy nie idą po jego myśli, zdecydował się na praktyczne rozwiązanie – oddał pionka. Z drugiej strony wielkiego wyboru już nie miał…
35.cxd3 Wa1 36.Sd4 b4 37.Wg5!
Znów świetnie! Wieża wchodzi od tyłu, za pionki przeciwnika. Dzięki temu będzie aktywniejsza.
37…Wb1?! 38.Wf5+ Ke8 39.Wb5 Wf1+ 40.Ke4 We1+ 41.Kf5 Wd1 42.We5+?
Tym razem niedokładność ze strony Carlsena. Precyzyjniejsze było 42.Wb8+ i na 42…Kf7 – 43.Sf3! Pionek na d3 byłby nietykalny z uwagi na widełki skoczkiem na e5.
42…Kf7 43.Wd5 Wxd3 44.Wxd7+ Ke8 45.Wd5 Wh3 46.We5+ Kf7 47.We2 Gg7 48.Sc6 Wh5+ 49.Kg4 Wc5 50.Sd8+ Kg6 51.Se6 h5+ 52.Kf3 Wc3+ 53.Ke4 Gf6 54.We3 h4 55.h3 Wc1 56.Sf8+ Kf7 57.Sd7 Ke6 58.Sb6 Wd1 59.f5+ Kf7 60.Sc4 Wd4+ 61.Kf3 Gg5 62.We4
Białe znajdują plan przedarcia się króla do obozu przeciwnika. Znów pojawia się świetlik nadziei w świątyni bogini Caissy…
62…Wd3+ 63.Kg4 Wg3+ 64.Kh5 Ge7 65.Se5+ Kf6 66.Sg4+ Kf7 67.We6!!
Świetny ruch, po którym czarne decydują się pójść na pozycję bez figury, ale z zaawansowanym wolnym pionkiem.
67…Wxh3 68.Se5+ Kg7 69.Wxe7+ Kf6 70.Sc6 Kxf5
71.Sa5?!
Wydaje się, że większe szanse na wygraną dawało 71.We1 (z kontrolą 1. linii) i czarne nie mogą bić pionka na b3 ze względu na 72.Sd4+!
71…Wh1 72.Wb7?
Ten ruch i kolejny ostatecznie zaprzepaszczają nadzieję Carlsena na objęcie prowadzenia w meczu. Silniki wskazują, że lepsze było wtrącenie szacha 72.Wf7+ z odrzuceniem króla czarnych od pionka „h”.
72…Wa1 73.Wb5+ Kf4 74.Wxb4+ Kg3 75.Wg4+ Kf2 76.Sc4 h3 77.Wh4 Kg3 78.Wg4+
Niebezpieczny pionek „h” powoduje, że białe muszą powtarzać ruchy. Dzisiaj kolejna partia meczu. Karjakin białymi będzie próbował, miejmy nadzieję, przełamać Carlsena.
78…Kf2 0,5-0,5.
Obejrzyj partię na portalu ChessBomb
II partia: Karjakin – Carlsen 0,5-0,5
Drugi pojedynek meczu o tytuł championa globu, podobnie jak pierwsza partia, również nie rozpalił serc kibiców. Obaj zawodnicy grali dość asekuracyjnie, upraszczając ostatecznie pozycję i przechodząc do kompletnie remisowej końcówki.
Na razie gracze badają się i starają za bardzo nie wychylać z ryzykowną walką – widocznie lekko paraliżuje ich stawka. Z punktu widzenia widzów tego starcia dobrze by było, by któraś z najbliższych gier zakończyła się rezultatywnie, co zmusi jednego z oponentów do odrabiania strat i podjęcia większego ryzyka.
Siergiej Karjakin – Magnus Carlsen [C84]
1.e4 e5 2.Sf3 Sc6 3.Gb5
Partia hiszpańska to jeden z debiutów, których spodziewano się w tym meczu.
3…a6
Mała niespodzianka. Bardziej popularne wśród czołówki jest ostatnio 3…Sf6.
4.Ga4 Sf6 5.0–0 Ge7 6.d3 b5 7.Gb3 d6 8.a3 0–0 9.Sc3 Sa5 10.Ga2
Białe oczywiście unikają wymiany gońca za skoczka.
10…Ge6
W wariancie z pionkiem na d3 czarny goniec zwyczajowo zmierza na e6.
11.d4
Karjakin w żadnym wypadku nie chciał wzmacniać centrum przeciwnika po 11.Gxe6, dlatego zgadza się na ruchy wieżą: Wxa2 i następnie Wa1. Takie pozycyjne manewrowanie figurami jest typowe dla partii hiszpańskiej.
11…Gxa2 12.Wxa2 We8 13.Wa1 Sc4
Carlsen poprawia ustawienie skoczka, który nie wyglądał dobrze na bandzie.
14.We1 Wc8
Pozycja nie jest forsowna, więc można sobie pozwolić na tego typu wzmacniające posunięcia.
15.h3 h6 16.b3 Sb6 17.Gb2 Gf8 18.dxe5
Karjakin ostatecznie upraszcza pozycję i decyduje się na serię wymian, prowadzących do remisowej końcówki.
18…dxe5 19.a4 c6 20.Hxd8 Wcxd8 21.axb5 axb5 22.Se2 Gb4 23.Gc3 Gxc3 24.Sxc3 Sbd7
Z tej pozycji z pewnością nie można już nic więcej wycisnąć.
25.Wa6 Wc8 26.b4 We6 27.Wb1 c5 28.Wxe6 fxe6 29.Sxb5 cxb4 30.Wxb4 Wxc2 31.Sd6 Wc1+ 32.Kh2 Wc2 33.Kg1 0,5-0,5.
I partia: Carlsen – Karjakin 0,5 – 0,5
Pierwsza partia meczu za nami. Zgodnie z naszymi przewidywaniami Carlsen już na początku uciekł od głównych wariantów debiutowych, wybierając w drugim ruchu rzadko spotykany w czołówce światowej atak Trompowskiego. W historii meczów o mistrzostwo świata tylko raz poprzednio zdarzyło się, aby któryś z zawodników zdecydował się na to otwarcie. Był to Anand, który zagrał tak w zwycięskiej partii przeciwko Karpowowi w 1998 r.
Carlsen już w 6. posunięciu zagrał nowinkę. Karjakin, widząc dobre przygotowanie do tej partii przeciwnika, nie zdecydował się pójść na komplikacje i ograniczył się do walki o utrzymanie czarnego koloru. Pozycja zeszła na remisowe tory, chociaż końcówka trwała jeszcze stosunkowo długo.
Więcej będzie się zapewne działo w dzisiejszej partii, w której to Karjakin może pokusić się o podjęcie większego ryzyka białymi, a Carlsen upatrywać będzie swych szans w skontrowaniu przeciwnika – trochę jak w meczu piłki nożnej. Swoją drogą chyba wszyscy jesteśmy pod wrażeniem wysokiego zwycięstwa polskich piłkarzy nad Rumunią w wyjazdowym meczu eliminacji do mistrzostw świata. Wczoraj kibice szachowi (a zarazem piłkarscy) musieli wykazać się sporą podzielnością uwagi…
Poniżej analiza partii.
Magnus Carlsen – Siergiej Karjakin [A45]
1.d4 Sf6 2.Gg5
Tego ruchu chyba mało kto sie spodziewał. Celem szybkiego wyjścia gońca jest jego wymiana na skoczka oraz zdublowanie czarnych pionów na polu f6. Czarne mogą wszakże uniknąć popsucia struktury pionkowej, grając 2…e6 lub 2…Se4. Spotyka się także następujące odpowiedzi: 2…d5, 2…c5 oraz 2…g6.
2…d5
Karjakin wybrał najbardziej pryncypialny wariant.
3.e3 c5
Czarne godzą się na popsucie struktury pionkowej. Jednak elementem rekompensaty będzie dla nich para gońców i brak innych słabości w pozycji, poza pionkami skrzydła królewskiego.
4.Gxf6 gxf6 5.dxc5 Sc6
W 2013 r. Kramnik grał 5…e6 na Memoriale Tala, przeciwko właśnie Carlsenowi.
6.Gb5!
Nowinka! I to już w 6. ruchu. Karjakin zamyślił się teraz na 20 minut, po czym zagrał najbezpieczniejsze:
6…e6
Czarne od razu chcą odbić pionka c5.
7.c4
Słuszne poderwanie centrum.
7…dxc4 8.Sd2 Gxc5 9.Sgf3 0–0 10.0–0 Sa5 11.Wc1 Ge7 12.Hc2 Gd7 13.Gxd7 Hxd7 14.Hc3 Hd5 15.Sxc4 Sxc4 16.Hxc4 Hxc4 17.Wxc4 Wfc8 18.Wfc1 Wxc4 19.Wxc4 Wd8
Po serii wymian pozycja utrzymała się na granicy równości z minimalną może przewagę białych, które mają 2 grupy pionkowe, przy 3 grupach przeciwnika. Z drugiej jednak strony goniec przeciwko skoczkowi, przy pionkach na obu skrzydłach, daje czarnym jakieś perspektywy. W tym momencie wielu szachistów myślałoby o remisie. I rzeczywiście, aby przegrać tę pozycję któryś z super arcymistrzów musiałby się bardzo mocno postarać! Magnus wygrywał jednak już nie takie partie…
20.g3 Wd7 21.Kf1 f5 22.Ke2 Gf6 23.b3 Kf8 24.h3 h6 25.Se1
Carlsen szuka swych szans poprzez aktywizację skoczka: manewr Se1-d3-c5-a6 (po ruchu czarnego piona b7-b6) …i dalej Sa6-b8-c6. Jeśli marzy o wygranej, powinien wyrobić u przeciwnika dodatkową słabość, co nie będzie wcale takie łatwe.
25…Ke7 26.Sd3 Kd8 27.f4 h5 28.a4 Wd5 29.Sc5 b6 30.Sa6 Ge7 31.Sb8 a5 32.Sc6+ Ke8 33.Se5 Gc5
Nic więcej nie można osiągnąć. Czarne zablokowały skrzydło hetmańskie. Obrońca tytułu decyduje się na wymianę wież, po czym pierwszy pojedynek meczu rychło kończy się remisem.
34.Wc3 Ke7 35.Wd3 Wxd3 36.Kxd3 f6 37.Sc6+ Kd6 38.Sd4 Kd5 39.Sb5 Kc6 40.Sd4+ Kd6 41.Sb5+ Kd7 42.Sd4 Kd6 0,5-0,5.
Obejrzyj partię na portalu ChessBomb
Gala otwarcia
W dniu wczorajszym odbyła się uroczysta gala otwarcia meczu Carlsen – Karjakin o mistrzostwo świata. W gali uczestniczyło wielu znamienitych gości ze świata biznesu i show-biznesu: aktorzy, politycy, biznesmeni, jak również szachiści. Nie zabrakło, oczywiście, głównych bohaterów wydarzenia…
Zapraszamy do zapoznania się z kilkoma fotografiami autorstwa Jasona Kempina, które udostępniamy Państwu dzięki uprzejmości Elaine Fintel z Nowego Jorku.
Zapowiedź
Magnus Carlsen (fot. Harald Fietz)
Carlsen dzierży szachową koronę od 2013 roku, kiedy to pokonał 6,5-3,5 Hindusa Viswanathana Ananda. W rozegranym rok później w Soczi rewanżu ponownie zwyciężył, tym razem 6,5-4,5.
Historia meczów o mistrzostwo świata
Norweg jest zdecydowanym liderem listy rankingowej FIDE z wynikiem 2853, Karjakin piastuje dziewiątą pozycję z rankingiem 2772. Zresztą Carlsen liderem listy Elo został jako najmłodszy szachista – w wieku 19 lat (1 stycznia 2010 r.), a w 2014 r. osiągnął najwyższy ranking w historii – 2882.
Lista rankingowa FIDE „na żywo” na stronie chess2700.com
Inny rekord należy z kolei do Karjakina: w wieku 12 lat i 7 miesięcy uzyskał on ostatnią normę brakującą mu do tytułu arcymistrza, co do dzisiaj pozostaje niepobitym osiągnięciem. Ciekawe, że Carlsen zajmuje w tym zestawieniu trzecie miejsce (13 lat, 4 miesiące i 27 dni). Jednak z uwagi na to, że jest nieco młodszy od Karjakina, przez pewien czas był najmłodszym arcymistrzem na świecie. Wówczas to fachowcy jeszcze nie do końca dowierzali, że zawodnik z kraju bez większych tradycji szachowych może odnieść sukces i zrobić karierę na polu królewskiej gry. Dzisiaj Norwegia to szachowe zagłębie, w którym przeprowadza się na żywo transmisje telewizyjne z turniejów, a Carlsen jest prawdziwym celebrytą, zdobywającym tytuły sportowca oraz osobowości roku. Na ostatniej Olimpiadzie w Baku drużyna reprezentacyjna zajęła bardzo wysoką piątą pozycję.
Wykres zmiany rankingu M. Carlsena z ostatnich 5 lat (źródło: 2700chess.com)
Wykres zmiany rankingu S. Karjakina z ostatnich 5 lat (źródło: 2700chess.com)
Spotkanie Carlsen – Karjakin nie bez powodu przywodzi na myśl skojarzenia ze słynnym „meczem stulecia” Fischer – Spasski w 1972 r., gdy naprzeciwko siebie – w samym środku zimnej wojny – zasiedli przedstawiciele dwóch przeciwstawnych mocarstw nuklearnych.
Czytaj o meczu Fischer – Spasski
Karjakin jeszcze do grudnia 2009 r. reprezentował barwy Ukrainy. Po tym czasie zmienił obywatelstwo na rosyjskie i reprezentuje Rosję na arenie międzynarodowej. Uchodzi on za zwolennika prezydenta Władimira Putina. Jak wiemy, stosunki między Rosją i państwami NATO, w tym Norwegią, są bardzo napięte. Co rusz dochodzi do incydentów na granicy rosyjsko-norweskiej. Mecz ten nabiera zatem dodatkowego posmaku politycznego. Mało tego, Carlsen obawia się nawet ataku rosyjskich hakerów na swoje komputerowe bazy przygotowań i w związku z tym wynajął informatyków z Microsoftu do obrony debiutowych tajemnic!
Jednocześnie Karjakin może liczyć na pomoc całej plejady arcymistrzów rosyjskich, a nawet słynnej tenisistki Anny Czakwetadze, która miała wspierać go w przygotowaniu fizycznym.
Siergiej Karjakin (fot. Wikipedia)
Może to zaowocować wyborem niestandardowych debiutów, gdyż Carlsen znany jest z oryginalnych zagrań i schodzenia z utartych ścieżek teorii. W tej chwili dysponuje on zdecydowanie najwyższą techniką spośród wszystkich arcymistrzów. Karjakin będzie się zapewne starał komplikować pozycje i nie iść na uproszczenia, w których górą może być obrońca tytułu. Zapowiada się więc ciekawe spotkanie, obfitujące w wielu niestandardowych zagrań. Wierzę, że Carlsen zdobędzie się na odważną grę, a Karjakin w każdym momencie – zawsze i chętnie – dolewać będzie oliwy do ognia!
Po meczu zachęcamy także do zapoznania się z relacją w oficjalnym czasopiśmie PZSzach „Mat”! Tymczasem informować będziemy o przebiegu tego arcyciekawego pojedynku.
Zapraszamy do komentowania na Facebooku czasopisma „Mata”
Harmonogram rozgrywek:
Piątek (11.11) – I partia (od 20.00 czasu polskiego)
Sobota (12.11) – II partia
Niedziela (13.11) – dzień wolny
Poniedziałek (14.11) – III partia
Wtorek (15.11) – IV partia
Środa (16.11) – dzień wolny
Czwartek (17.11) – V partia
Piątek (18.11) – VI partia
Sobota (19.11) – dzień wolny
Niedziela (20.11) – VII partia
Poniedziałek (21.11) – VIII partia
Wtorek (22.11) – dzień wolny
Środa (23.11) – IX partia
Czwartek (24.11) – X partia
Piątek (25.11) – dzień wolny
Sobota (26.11) – XI partia
Niedziela (27.11) – dzień wolny
Poniedziałek (28.11) – XII partia
Wtorek (29.11) – dzień wolny
Środa (30.11) – ewentualne dogrywki (przy stanie 6-6)
W naszej relacji wykorzystujemy diagramy z programu Fritz.