Eugeniusz Ledwoń (1946-2015)

No cóż, że trudno się z tym pogodzić … ale odchodzą z naszego grona znaczące postacie śląskich szachów z lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku. Niedawno żegnaliśmy Henryka Śliwińskiego, Ryszarda Drozda, Henryka Fronczka a Eugeniusz Ledwoń był jednym z nich. Grał z nimi w drużynach walczących o Drużynowe Mistrzostwo Polski i miał znaczący wpływ na życie szachowe na Górnym Śląsku.

ŚP. Eugeniusz Ledwoń

Urodził się i całe życie – poza okresem służby wojskowej – mieszkał w Piekarach Śląskich. Pochodził z rodziny gdzie szachy były jednym z czynników edukacyjno-wychowawczych gdyż Jego ojciec był zawodnikiem drużyny GKS „JULIAN” Piekary Śląskie – grającej w bardzo silnych rozgrywkach drużynowych na Śląsku. Dlatego też dość wcześnie nauczył się grać w szachy. Tak, jak każdy młody adept gry szachowej w tym regionie, uczestniczył w organizowanych przez Pałac Młodzieży w Katowicach i Śląski Związek Szachowy Szkolnych Olimpiadach Szachowych reprezentując powiat tarnogórski.

W czasach szkoły podstawowej nie osiągał znaczących wyników, które wskazywałyby na przyszłe sukcesy. Jednak już w wieku 15 lat w Mistrzostwach Śląska Juniorów (Pszczyna 15. – 25.08.1961) zajął 3 miejsce wyprzedzając między innymi Jerzego Jakubca.. Kolejny start w Mistrzostwach Śląska Juniorów w Cieszynie zakończył się zwycięstwem Eugeniusza Ledwonia. Osiągnięte wyniki nie pozostały niezauważone i został powołany na mecz międzyokręgowy Poznań – Katowice, w którym odniósł zwycięstwo nad Ryszardem Bernardem. Oprócz gry klasycznej Eugeniusz Ledwoń również bardzo dobrze grał popularne „blitze” i w roku 1963 odniósł zwycięstwo w prestiżowym na Śląsku Turnieju Błyskawicznym KW ZMS i redakcji popołudniówki „Wieczór”. W kolejnym roku w Mistrzostwach Śląska Juniorów w Wiśle mimo przegranej z Jerzym Jakubcem podzielił z nim 1 – 2 miejsce. Wszystkie te sukcesy sprawiły, że katowicki „START” (drużyna I-ligowa) pozyskała Go na rozgrywki DMP gdzie wraz drużyną w roku 1964 zdobył IV miejsce a w roku 1965 III miejsce zdobywając „po drodze” III miejsce w kolejnych Mistrzostwach Śląska Juniorów. Wreszcie w roku 1965 Śląski Związek Szachowy przydzielił Mu miejsce w grupie reprezentantów Okręgu na Mistrzostwa Polski Juniorów (Goleszów – 8. – 18. 08. 1965 r.). Eugeniusz Ledwoń nie zawiódł zaufania i w tych zawodach zajął III miejsce pozwalając się wyprzedzić tylko uznanym późniejszym Mistrzom Polski Jerzemu Lewiemu i Krzysztofowi Pytlowi.

Wtedy to gdy wydawało się, że przyszłe sukcesy są tuż za progiem przyszło powołanie do odbycia służby wojskowej, a że nikt nie zadbał by trafił do ośrodka gdzie była silna sekcja szachowa to nastąpiło załamanie kariery sportowej. Zagrał jeszcze w roku 1966 w Polanicy Zdroju w finale Mistrzostw Polski Juniorów ale bez sukcesu. Po zakończeniu służby wojskowej powrócił do rodzinnych Piekar Śląskich, ożenił się i rozpoczął pracę. Gra w szachy była na dalszym planie – co prawda jeszcze w roku 1970 z „OLIMPIĄ” Piekary Śląskie uzyskał awans do I Ligi ale po roku nastąpił spadek. Rozpoczął inny okres działalności szachowej – był organizatorem imprez szachowych i szkoleniowcem. Największy sukces jako szkoleniowiec zanotował w roku 1974 gdy Jego wychowanek Andrzej Danysz zdobył tytuł Mistrza Polski Juniorów do lat 16. Posiadał uprawnienia trenera II Klasy i wychował całe pokolenia juniorów w Piekarach Śląskich. Jeszcze większe sukcesy odnotował jako organizator. W roku 1980 w Piekarach Śląskich zorganizowany został I Międzynarodowy Turniej Szachowy na który zostali licznie zaproszeni zawodnicy z Jugosławii, Rumunii, Węgier, NRD i Czechosłowacji. Turniej ten był wielkim sukcesem organizacyjnym Eugeniusza Ledwonia. Dzięki przychylności władz miasta przez kolejnych 6 lat rok po roku – nawet w stanie wojennym – odbywały się w Miejskim Domu Kultury turnieje międzynarodowe. W późniejszym okresie do początku XXI wieku turnieje te zmieniały formułę ale trwały. Dopiero zmiana władz i upadek piekarskich kopalń węgla kamiennego spowodowały brak klimatu dla organizacji turniejów szachowych. W tym czasie Eugeniusz Ledwoń pełnił obowiązki dyrektora Dzielnicowego Domu Kultury w Brzezinach – dzielnicy Piekar Śląskich. W roku 2008 przeszedł na emeryturę lecz w dalszym ciągu tj. do ostatnich dni życia zajmował się szkoleniem młodzieży w Zespole Szkół Katolickich w Piekarach Śląskich.

Za swoją pracę był nagradzany i odznaczany. Ostatnio z okazji 90-lecia Śląskiego Związku Szachowego znalazł się w gronie działaczy, którzy uhonorowani zostali „za wybitne zasługi dla rozwoju śląskich szachów”. Szkoda tylko, że nie został zaproszony na Jubileuszową Galę by odebrać zasłużona nagrodę. Miał o to wielki żal …

Z Gienkiem Ledwoniem po raz ostatni spotkałem się w połowie maja w Szpitalu w Piekarach Śląskich – ja byłem pacjentem a On wspólnie z żoną prowadzili tam sklep „Medyk” – gdy wręczałem mu to wyróżnienie. Umówiliśmy się wówczas na spotkanie na Gali 100-lecia śląskich szachów w roku 2024 …. A ty Gienku tak nagle odszedłeś …. Nie tak się umawialiśmy…

8 października wspólnie z Marianem Twardoniem w imieniu śląskich szachistów towarzyszyliśmy Eugeniuszowi Ledwoniowi w Jego ostatniej drodze na Cmentarz przy Bazylice w Piekarach Śląskich. Pozostanie o Nim pamięć jako wielokrotnym medaliście rozgrywek mistrzowskich, mądrym i wyrozumiałym szkoleniowcu, umiejętnym organizatorze a przede wszystkim dobrym i życzliwym Człowieku.
Cześć Jego pamięci !

Wspomnienie nadesłał
Mirosław P. GNIECIAK